Μπορεί η πρώτη φορά που διαπληκτίστηκα με άλλο παιδί να είχε επιτυχία και να με είχε χαροποιήσει ιδιαίτερα, αλλά παρόλα αυτά δεν άλλαξα άποψη για το ξύλο και δεν το επεδίωκα ιδιαίτερα. Γενικότερα είχα ένα πνεύμα ωχαδερφισμού και δειλίας. Ήμουν της άποψης "μην κάνεις ποτέ σήμερα κάτι που μπορείς να αφήσεις για αύριο". Έτσι λοιπόν είχα αναπτύξει τεράστιες αντοχές σε πειράγματα, και λόγω της σχετικά χαλαρής συμπεριφοράς μου σύντομα σταματούσαν να με ενοχλούν.
Στην 6η δημοτικού όμως, ένας συμμαθητής μου, που τύχαινε να είναι μακρινός ξάδερφός μου, και ήμουν και ψιλοτσιμπημένος μαζί του με είχε βάλει στο μάτι. Διάφορα συνεχή πειράγματα με αποκορύφωμα το ότι με έλεγε αδερφή. Κάτι μάλιστα που επειδή έβλεπε να με πειράζει περισσότερο από τα άλλα, το επαναλάμβανε πιο συχνά. Το να το αγνοώ δεν έπιανε, το να του αντιστρέφω τους χαρακτηρισμούς, ούτε. Κάποια στιγμή ο κολλητός μου άρχισε να ενοχλείται με αυτή του τη συμπεριφορά (βασικά είχε χεστεί για τη συμπεριφορά, απλά του είχε φάει μια γκόμενα, είχε θυμώσει και έψαχνε αφορμή για καυγά...) έβαλε την ιδέα να πλακώσουμε τόσο αυτόν, όσο και τον κολλητό του νταή, ο οποίος είχε αρχίσει και αυτός δειλά-δειλά να με ενοχλεί.
Με το που άρχισαν να με κοροϊδεύουν, ξεκινήσαμε να καυγαδίζουμε λεκτικά, με αποτέλεσμα να εξαγριωθώ ακόμη περισσότερο. Τα υπόλοιπα αναμενόμενα. Τους βάλαμε κάτω, εγώ τον κολλητό αυτού που με παρενοχλούσε και ο κολλητός μου αυτόν που του είχε φάει τη γκόμενα και τους τουλουμιάσαμε. Όσο και να προσπαθώ να ξεχάσω την όλη φάση, ακόμη και σήμερα θυμάμαι που είχα ρίξει κάτω το παιδί, τον είχα καβαλήσει, είχα κλείσει τα μάτια και του έριχνα απανωτές μπουνιές και σφαλιάρες! Όλο αυτό το πανηγύρι, διέκοψε το κουδούνι. Έτσι όπως έληξε το διάλειμμα έληξε και ο καυγάς, και έληξαν σχεδόν άμεσα και τα νταηλίκια των δύο παιδιών. Γενικότερα πάντως, εγώ και ο φίλος μου είχαμε τρομερές δυνατότητες στο σχολείο. Θα μπορούσαμε να το κυριαρχούμε. Αρκετά μεγαλόσωμοι και οι δύο, καλά παιδιά. Θα μπορούσαμε να είμαστε κάτι σαν τον Batman και Robin της σχολικής αυλής... Αλλά όχι. Δυστυχώς είχαμε αφήσει τους θρασύδειλους τσιλιβίθρες που τις έφαγαν από μας να είναι οι απόλυτοι κυρίαρχοι, επειδή ήταν απλά δημοφιλείς και αθλητικοί τύποι...
Lesson no 2: Don't mess with fags and their buddies!
Χαχα γρηγορα μεγαλωνετε στην περιφερεια....6η δημοτικου και σκεφτοσασταν για γκομενες?τι σκατα τρωτε εκει περα?τυρι με στεροειδη?
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο νερό παιδί μου, το νερό! (you know, τρελά νερά...)
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως σου λέω μέχρι που την είχε φιλήσει στο στόμα!!!!!!!!!!!!! Αμέ!!!!
wow! this was a sexy scene after all! χαχα! έχω διαβάσει αρκετά ποστ σου και μου θυμίζεις τον ενθουσιασμό και την αθωότητα που είχα κι εγώ παλαιότερα! keep up! και μην μας απειλείς με τράκερ και ip, νταξ;
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλιά στο νησί!
πάντως ένα γερό χέρι ξύλο είναι το καλύτερο αφροδισιακό πριν περάσουμε στο γαμησάκι χαχαχα
ΑπάντησηΔιαγραφήτovenito. Εκεί που τον έχω καβαλήσει λες? Που ξέρεις μπορεί να είχα κλείσει τα μάτια γιατί φανταζόμουν πως του έριχνα άλλου είδους σκαμπίλια... ;) Thanks για τα καλά λόγια. Όσο για τις απειλές είναι πάγια τακτική μου, δεν σκοπεύω να την εγκαταλείψω! Το νησί σου ανταποδίδει!
ΑπάντησηΔιαγραφήmahler, είμαι κιούριος εγώ. Δεν τα σηκώνω αυτά! :D
δεν σου λέω να το φας, να το ρίξεις ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν ξέρεις τι χάνεις.