Δευτέρα 14 Μαρτίου 2011

Ο μάγειρας που με "κατάλαβε"...

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου πέραν του ότι είχα αντιληφθεί πως είμαι διαφορετικός από τα υπόλοιπα αγόρια, είχα και ένα άγχος για το κατά πόσον αυτό ήταν φανερό στους άλλους λόγω της συμπεριφοράς μου. Παρόλα αυτά όμως δεν αντιμετώπισα συχνά φαινόμενα outing, ή πολύ απλά οι άνθρωποι με τους οποίους συναναστρέφομαι (ή συναναστρεφόμουν) ήταν ιδιαιτέρως διακριτικοί...Τρεις φορές όμως, κατά την περίοδο της ενήλικης ζωής μου, μάλλον η διακριτικότητα δεν κυριάρχησε στο άτομο το οποίο γνώριζα...

Η Δεύτερη φορά ήταν στο στρατό. Μόλις είχα εγκατασταθεί σε ένα φυλάκιο της Μακεδονίας και είχα μία από τις πρώτες μου σκοπιές με το μάγειρα του φυλακίου. Λόγω του ότι είχα περάσει πολύ καλά στο κέντρο αλλά και με το μάγειρα, παρότι η γνωριμία μας δεν ήταν παρά μόνο λίγων ημερών, είχαμε αναπτύξει μία πολύ καλή σχέση συμπάθειας και αλληλοεκτίμησης (το ότι ήταν αρκετά γοητευτικός και έκανε και το αραχνιασμένο μου gaydar να χτυπάει συνέβαλε σε αυτό!) ήμουν αρκετά χαλαρός και μιλούσαμε για τα πάντα. Κάπου εκεί, στα καλά καθούμενα μου πετάει και την ερώτηση (βασικά σχεδόν κατάφαση ήταν) "Είσαι gay, έτσι?". Κάπου εκεί ακολουθώ την πεπατημένη:  συνοφρυώνομαι, βαραίνω τη φωνή και λέω το κλασσικό "Όχι φυσικά! Τι σε κάνει να το πιστεύεις αυτό?". Αυτός μου απαντάει "Να μωρέ, απλά αυτή την εντύπωση μου έδωσες." "Πάντως να ξέρεις, εγώ έχω πολλούς φίλους gay και δεν έχω κανένα απολύτως πρόβλημα. Aν έρθεις στη Θεσσαλονίκη (από εκεί ήταν) και αν ήσουν gay θα μπορούσα να στους γνωρίσω."

Εγώ εντωμεταξύ, είχα την ίδια εντύπωση που είχε αυτός. Ότι δηλαδή αυτός ήταν gay, αυτός ήταν ένας έμμεσος τρόπος να μου το δείξει και αφού δεν πέτυχε πήγαινε να τα μαζέψει. Κάπου εκεί συνειδητοποιώ ότι μάλλον αυτός ήταν ο τρόπος του για να μου στείλει μήνυμα πως τον ενδιέφερα. Μαζεύω λοιπόν τα όποια ψήγματα θάρρους που είχα, τον τραβάω προς το μέρος μου και προσπαθώ να δώσω στον όρο "γερμανικό νούμερο" άλλο νόημα ξεκινώντας να τον φιλάω...


Αυτή θα μπορούσε να είναι κάλλιστα η αρχή μιας ιστορίας του turi. Επειδή μιλάμε όμως για μένα, ατυχήσατε! Μπορεί όντως να είχα την εντύπωση πως και αυτός ήταν gay, αλλά με το που άκουσα τις λέξεις "εντύπωση" και "έδωσες" μόνο που δεν άρχισα να σπαρταράω σαν το ψάρι. Είχα πάθει σοκ, που ο σεξουαλικός προσανατολισμός μου μπορεί να ήταν εμφανής! Η αλήθεια είναι πως μου φαινόταν ιδιαιτέρως ειλικρινή τα λεγόμενά του και λόγω της καλής μας σχέσης σκέφτηκα να του πω την αλήθεια (έχοντας στο μυαλό μου μία εξέλιξη σαν την παραπάνω, ή ακόμη και απλά για να το βγάλω από μέσα μου) αλλά είχα πει στον εαυτό μου πως όσο θα ήμουν στο στρατό θα έπρεπε να θάψω ακόμη βαθύτερα την gay μου πλευρά (δηλαδή όλον μου τον εαυτό!) για να μην έχω κακά ξεμπερδέματα... Και ακριβώς αυτό έγινε.

29 σχόλια:

  1. Τελείως ιστορία του Turi! Χαχαχαχα!!

    Νομίζω κι εγώ πάντως ότι στην ψιλοέπεφτε μέσω της ασφαλούς οδού. Αλλά και πάλι ποτέ δεν θα το μάθουμε αυτό φαντάζομαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τι κρίμα. Θα μ'άρεσε να είχε διαφορετική εξέλιξη.

    Eλπίζω να μην πέσετε στο πάτωμα από τα γέλια αλλά...ποιός είναι ο Turi?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ααα εγώ με τους μάγειρες του στρατοπέδου είχα τις καλύτερες σχέσεις. Δεν τους χρέωνα τις άδειες που έπαιρναν, γραφέας του 1ου γραφείου όπως ήμουν, κι εκείνοι με άφηναν να κάνω επιδρομή στα ντουλάπια με τις μορταδέλες, τις μαγιονέζες και τα τουρσιά. Να είναι καλά τα αγόρια μου όπου κι αν είναι τώρα ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @Zero Δεν ξέρω μωρέ. Όλη την ώρα μιλούσε και στο τηλέφωνο με την κοπέλα του την "Ελένη" (ή τουλάχιστον έτσι ισχυριζόταν...). Με είχε μπερδέψει πολύ! Πάντως το τηλέφωνό του το έχω ακόμα. Λες να πάρω να ξεκαθαρίσω την κατάσταση? ;)

    @nefelokokkugia Και μένα να σου πω την αλήθεια, αλλά τι να κάνουμε? Ήμουν τόσο βαθιά χωμένος στην ντουλάπα τότε που ούτε το φως της κλειδαρότρυπας δεν έβλεπα!

    Δικό μου λάθος που δεν έβαλα link για τον Turi. Τώρα linkαρα. Αν έχεις όρεξη για πολύ κλάμα ξεκίνα τις ιστορίες του από την παλαιότερη προς τη νεότερη. Θα σπαράξεις!

    @mahler Τότε εμένα θα με είχες σκίσει! 2 μέρες θα έπαιρνα, 5 θα μου έγραφες... Όταν απολύθηκε λίγο καιρό αργότερα αυτός ο μάγειρας τον αντικατέστησα εγώ. Οι μέρες μου είχαν μείνει στην ιστορία του φυλακίου, ως οι μέρες που η κουζίνα διοικήτο με σιδηρά πυγμή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Παραδοσιακά οι μάγειρες στο στρατό είναι γκει...πάλι μια χαρά πέρασα στο στρατό και ήμουνα ο εαυτός μου και είχαμε και πολλούς γκει και κανένα πρόβλημα δεν υπήρχε...άσε που είχα παχύνει και όσο έπρεπε και τώρα μόνο χάνω κιλά και με τα χίλια ζόρια παίρνω...τέλος θα πάω ξανά στρατό μια χαρά περνούσα!!!
    Την Καλησπέρα μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. λέγοντας ότι ήμουν ο εαυτός μου, απλά δε με απασχολούσε αν φαινόταν κάτι στη συμπεριφορά μου ή όχι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Είχα κι εγώ δύο ιστορίες στο στρατό που δεν τόλμησα.

    Υπήρχε όμως και μία περίπτωση που τόλμησα lol :-Ρ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. γιατί μαρή, εσύ τα πλέρωνες τα σαλαμάκια και τις μαγιονέζες???

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @karkinos Αχ μην τα λες σε μένα ότι πάχυνες, γιατί ακόμη παλεύω να διώξω τα κιλά που πήρα στο στρατό και τους επόμενους 2-3 μήνες (από κεκτημένη ταχύτητα!). Και γω πάντως μια χαρά περνούσα...
    Σε ότι έχει να κάνει με το αν φαινόταν πάντοτε το είχα ένα θέμα. Αλλά πλεόν έχει αποβληθεί πλήρως! (λαϊκιστί: χέστηκα!)

    @gsh Τι? Νομίζεις ότι έτσι θα τη γλυτώσεις? Μολόγατα όλα! :P

    @mahler Ήμουν πάντοτε ακριβοδίκαιος και άφηνα πάντοτε αποθέματα για έκτακτες περιπτώσεις (επισκέψεις, αύξηση δύναμης φυλακίου κοκ)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. κριμα,αλλα ετσι κι αλλιως θεσσαλονικη αυτος εβοια εσυ,σιγα μη κανατε χωριο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. 1 μήνα όμως που κοιμόμασταν 2 μέτρα ο ένας από τον άλλον που τα πας...? ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. νομίζω πως τίποτα δεν θα μπορούσε να έχει προετοιμάσει τα μαγειρεία σου για μια δική μου επιδρομή μουχαχαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Αντίθετα, υποθέτω με όλους σας, είμαι νομίζω ο μοναδικός που στη θητεία μου στο Πολεμικό Ναυτικό (ως γιατρός στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων πριν κάμποσα χρόνια) ήξεραν όλοι ότι ήμουν ομοφυλόφιλος, γιατί όχι μόνο δεν το έκρυψα, αλλά το δήλωσα' ότι παρά τις ευκαιρίες που μου δόθηκαν δεν έκανα τίποτε, γιατί απλά ήμουν το απόλυτο βλήμα και, τέλος, πως παρά τη βιωματική εμπειρία να έχω νοιώσει πόσο γνήσια απελευθερωτικό είναι το να μην έχεις τίποτε να κρύψεις, (τόσο πολύ που δεν υπολόγισα και δεν λύγισα στα όποια κρούσματα ομοφοβίας), εγώ ο ίδιος μετά τη θητεία μου όχι μόνο μπήκα στη ντουλάπα αλλά χώθηκα στα πιο ανήλιαγα υπόγεια! Όπως βλέπετε πάντα υπάρχουν και χειρότερα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. @pav
    ελπίζω τώρα να έχεις βγει αλλιώς θα έρθουμε η ειδική task force και θα σε βγάλουμε με το ζόρι :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Νομίζω πως πρέπει να κάνουμε ένα ειδικό ποστ για τον στρατό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. αχ ναι!να'χει και φωτο απο φανταρακια....;)
    πρεπει να βρω γκομενο :(
    μου τελειωνουν και τα φρουτα....ξερετε οι συν-μπλογκερς τι εννοω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. @aizen999
    όταν θα αποκτήσεις γκόμενο θα καταλάβεις πως δεν διαφέρουν και πολύ από τα υπόλοιπα φρούτα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. εχουν ωραια γευση και προωθουν την ορθη εντερικη λειτουργια?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. είναι τις περισσότερες φορές ξινοί και με το αντίστοιχο i.q του πορτοκαλιού :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Όντως, πολύ ενδιαφέρον το θέμα του στρατού! Νομίζω ότι όσοι έχετε κάνει τη θητεία σας θα ήταν πολύ χρήσιμο να καταθέσετε τις εμπειρίες σας σε μας τους νεότερους. Δε σας κρύβω ότι χέζομαι μόνο και μόνο στην ιδέα ότι θα αναγκαστώ να περάσω σχεδόν έναν χρόνο της ζωής μου παρέα με ένα σωρό ομοφοβικούς μαντραχαλάδες που θα με λιντσάρουν έτσι και ανακαλύψουν ότι είμαι αδερφή. Ή μήπως υπερβάλλω λίγο; :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. υπερβάλεις πολύ. φυσικά και όλοι θα σε καταλάβουν όπως όλους μας, αλλά αν δεν είσαι πουτσοπαρακαλιάρα κανείς δεν θα ασχοληθεί άσχημα με την πάρτη σου. Στο θέμα αυτό, πουθενά δεν είναι χειρότερα από το σχολείο. Αν επιζήσεις αυτού τα υπόλοιπα είναι παιχνιδάκι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Μμμ, ωραία. Κι εγώ πέρα απ' την πλάκα κάπως έτσι τα φαντάζομαι τα πράγματα. Αυτό που θεωρώ πιο ουσιαστικό πρόβλημα με τη στρατιωτική θητεία, εκτός από την ομοφοβία που στο κάτω κάτω μπορεί να τη συναντήσεις παντού, είναι το γεγονός ότι πρόκειται για χαμένο χρόνο. Φοβάμαι δηλαδή ότι θα με κρατήσει πίσω όσον αφορά στα επαγγελματικά. Αν αποφάσιζα ποτέ να λιποτακτήσω θα το έκανα για αυτό, όχι για την ενδεχόμενη ομοφοβία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. ε καλά το χάσιμο χρόνου είναι δεδομένο και οτι μπορεί να σου καταστρέψει τις σπουδές ή την καριέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. @george Έχω κάνει ανάρτηση για το στρατό, αλλά μπορώ να κάνω πολλές ακόμα! Ήταν πολύ όμορφη εμπειρία.

    @aizen Αν θες ρωτάω το boyfriend να το κάνω εγώ το ψυχικό! :P Πέρα από την πλάκα, μην τρελαίνεσαι. Όλα στην ώρα τους! :D

    @closetedbloke Μην αγχώνεσαι καθόλου για το στρατό. Και γω στην ίδια κατάσταση με σένα ήμουν πριν μπω, αλλά όταν βγήκα κατάλαβα ότι ανησυχούσα άδικα. (δες εδώ: http://gayinevia.blogspot.com/2011/01/gay.html)

    Επίσης ούτε να σκέφτεσαι να λιποτακτήσεις. Είναι μία εμπειρία που θα τη θυμάσαι σε όλη σου τη ζωή! (με την καλή έννοια!)

    @mahler Βλέπω σιγά-σιγά να σε κάνω συνδιαχειριστή στο blog! lmfao

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. ααααα ξέχασα το κυριότερο:
    @pav Γιατί βρε συ έτσι. Αφού είχες τι θάρρος και αποκάλυψες το σεξουαλικό σου προσανατολισμό στο στρατό(!) πως και αποφάσισες να ξαναχωθείς στην ντουλάπα? Τι πισωγύρισμα ήταν αυτό? και τι εννοείς ανήλιαγα υπόγεια...? Πάντως να ξέρεις ποτέ δεν είναι αργά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Ασταδιάλα...άντρες.
    Αρχίσατε πάλι τις ιστορίες από το στρατό?
    ....ουφ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Είδες ρε παιδί μου! Gay, straight αυτός ο στρατός όλου μας καθορίζει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Καλημέρα.
    Ετσι είναι. Μπορούμε να εισηγηθούμε να πηγαίνουν στρατό και οι γυναίκες? Να στρώσουν κάτι κωλαράκια "κυριών" που ξέρω?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Εμ, τι? Χαζοί είναι στο Ισραήλ που στέλνουν και τις γυναίκες?

    ΑπάντησηΔιαγραφή