Τετάρτη 23 Μαρτίου 2011

Εισαγωγή στο gay blogging...

Ίσως να έχω αναφέρει σε κάποιο σχόλιο πως πριν ανοίξω αυτό το blog, ασχολούμουν γενικότερα με το blogging (μάλλον ανεπιτυχώς, αφού σε διάστημα 2-3 χρόνων που ξημεροβραδιαζόμουν δεν είχα ούτε τη μισή επισκεψιμότητα απ' ότι έχει αυτό το blog με μόλις 12 εβδομάδες ζωής...). Η ενασχόλησή μου αυτή όμως λειτουργούσε ως ένα project για μένα, για να μη σκέφτομαι (συχνά καταπιανόμουν με διάφορες ασχολίες για να αποφύγω την ενδοσκόπηση που αργά ή γρήγορα θα οδηγούσε στη συμφιλίωση με τον εαυτό μου...) οπότε το συνέχιζα για αρκετό καιρό. 

Κάποια στιγμή λοιπόν από τον ατελείωτο χρόνο σερφαρίσματος προς αναζήτηση θεμάτων για το προηγούμενο blog, άρχισα τις αναζητήσεις για gay blog. Αφού βεβαιώθηκα πως δεν με παρακολουθεί κανένας κατάσκοπος και πως δεν βρισκόταν κανείς πίσω μου βρέθηκα γρήγορα-γρήγορα στο blog του gay κλαψομούνη από κούνια...

Θυμάμαι πως είχα βρει τόσο απολαυστικά τα κείμενά του, αφού εν πολλοίς περιελάμβαναν τις δικές μου αγωνίες, αναζητήσεις, ιστορίες ομοφοβικών γονέων κ.ο.κ. Τo λάτρεψα και το τελείωσα σε λίγες ώρες. Μάλιστα στεναχωρήθηκα πολύ που ο Τομ Σόγιερ (το blogger profile name του κλαψομούνη) είχε ανακοινώσει πως δε θα αναρτούσε άλλα posts λίγες μέρες πριν την ανακάλυψη του blog του από εμένα. Παρόλα αυτά, όποτε εγώ αισθανόμουν τη σεξουαλική μου ταυτότητα να ξεχειλίζει έμπαινα και ξαναδιάβαζα όλες τις αναρτήσεις του και μου έφτιαχνε το κέφι. 

Αυτό έγινε και λίγο παραπάνω από 3 μήνες πριν. Έλα όμως που αυτή τη φορά δεν ήταν αρκετές οι αναρτήσεις του. Μπήκα και σε άλλα blogs. Ξεπέταγα το ένα μετά το άλλο σε λίγες μόνο ώρες. Αισθάνθηκα πως το blogging μου είχε λείψει, αφού το είχα παρατήσει πριν μπω στο στρατό, και θέλησα να το ξαναρχίσω. Αλλά αυτή τη φορά θα άλλαζα όνομα, θα άλλαζα θεματολογία θα ασχολούμουν με τον εαυτό μου και τους λόγους που με είχαν οδηγήσει σε αυτή την τραγική ψυχολογική κατάσταση. 

Και έτσι έγινε. Σε λίγους μήνες αισθάνομαι πως ήταν η καλύτερη απόφαση που πήρα ποτέ στη ζωή μου. Η συμφιλίωση με τον ίδιο μου τον εαυτό είναι ένα από τα καλύτερα επιτεύγματα της σχεδόν τρίμηνης ενασχόλησης μου με το blog. Για όλη αυτή τη βελτίωση της ψυχολογίας μου οφείλω να ευχαριστήσω όλους εσάς. Όσους διαβάσατε και σχολιάσατε τα κείμενά μου (και ειδικά τα πρώτα) αλλά και όλους εσάς που βγάλατε στα blog σας ένα κομμάτι του εαυτού σας που με έκανε να δω τον εαυτό μου διαφορετικά. Και κυρίως θέλω να ευχαριστήσω τον gay κλαψομούνη από κούνια -που από τις πολλές φορές που έχω διαβάσει τις αναρτήσεις μου αισθάνομαι λες και τον ξέρω προσωπικά- που μέσω των κειμένων του και της blogroll του έγινε η εισαγωγή μου στο gay blogging...

10 σχόλια:

  1. "Η συμφιλίωση με τον ίδιο μου τον εαυτό είναι ένα από τα καλύτερα επιτεύγματα της σχεδόν τρίμηνης ενασχόλησης μου με το blog."

    Αυτό το κρατάω απ'όσα γράφεις. Είναι το πιο σημαντικό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. το blog ειναι κατι το ιδιαιτερο. νιωθεις αμεσως την διαφορα. και ο καθενας το κανει γι ανα εξωτερικευσει κατι που πιθανον δεν ειχε την δυνατοτητα πιο πριν. εν ολιγοις απο την στιγμη που η εξωτερικευση αυτου που ειχες μεσα σου σ'έκανε πιο ευτυχισμενο, νομιζω πως η δημιουργια αυτου του blog θεωρειται ακρως επιτυχημενη :) keep on bloggin 'n' rockin λοιπον

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Νομίζω πως είναι σημαντικό να γράφουμε, εφόσον μπορούμε. Εκτός του ότι κάνει καλό σ' εμάς, ίσως κάποιος εκεί έξω είναι σε ένα πολύ άσχημο μέρος μέσα του και τον βοηθήσει ψυχολογικά. Ίσως ένα "χαζό" κείμενο κατ' εμάς είναι γι' αυτόν εκείνο που χρειάζεται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @hitoritana Όντως είναι πολύ σημαντικό. Μα διαβάζω τις πρώτες μου αναρτήσεις και πραγματικά δε με αναγνωρίζω...

    @basilis Άκρως επιτυχημένη δε λες τίποτα. Το ξεκίνησα ως μίαίμαι τ ψυχανάλυσή μου και μέχρι στιγμής πηγαίνει πολύ καλά!

    @george Επειδή είσαι από τους πρώτους αναγ νώστες μου, θυμάσαι πως ήμουν τότε και για γενικά τον πρώτο μήνα και είδες πως εξελίχθηκα. Πραγματικά τόσο το γράψιμο όσο και τα κείμενα όλων σας μου έκαναν καλό και εμένα.

    ΥΓ: Βασικά τον gaytomklaps έπρεπε να αφορά η ρουφιάνα η ανάρτηση, αλλά πάλι ομφαλοσκόπησα πανάθεμά με! :P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Gay ποίηση ;
    Αξίζει κι αυτό μια ελάχιστη παρακολούθηση...Λειτουργεί και συμπληρώνεται καθημερινά νέο ιστολόγιο με ποιήματα του Ξενικού:

    http://xenikos.blogspot.com

    Κυριότερα θέματα: φιλία και ερωτισμός.
    Λίγη ποίηση κάνει να ροδίζει ο ορίζοντας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. έτσι όπως βελτιώνεται η ψυχολογία εύκολα ξανακυλάει στα ίδια :P

    αλλά δεν είμαι τόσο κακός άνθρωπος για να το κάνω εγώ αυτό :P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @Stewie Στα ίδια (δηλαδή πίσω στην άρνηση και την αυτοτιμωρία) δεν ξαναγυρνάει με τίποτα. Ότι έχει σκαμπανευάσματα είναι φυσιολογικό. Θα ήταν πολύ μονότονη η ζωή διαφορετικά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. και θα σε ρωτούσα αν είσαι όντως ο τομ σόγιερ
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Δεν είμαι αλλά με έχει επηρεάσει πολύ ως blog. Οπότε ίσως να είναι αρκετά τα κοινά στοιχεία... (γενικότερα αυτή η ρουφιάνα η επαρχία έχει πολλά κοινά στοιχεία...)

    ΥΓ: Αν δεν κάνω λάθος πάντως αυτός ήταν από Β Ελλάδα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή