Ο κομμωτής ήταν πούστης...

Αυτές οι γιορτινές μέρες στο λαιμό μου κάθονται γιατί συνήθως συνοδεύονται από οικογενειακά τραπέζια με συγγενείς που όλο και κάποια καλή ιστορία με ομοφοβικό περιεχόμενο θα έχουν να πουν από τη ζωή τους. Ευτυχώς όμως η καλή διάθεση δε λέει να καταλαγιάσει και πλέον δε με πτοεί τίποτα...

Εκεί που καταβροχθίζαμε λοιπόν τη μισή παραγωγή χοιρινού της κεντρικής Εύβοιας, συνοδευόμενη πάντοτε από άφθονο οίνο (καταστράφηκαν για σήμερα οι προσπάθειες του τελευταίου ενάμιση μήνα για ισορροπημένη και υγιεινή διατροφή!) ένας από τους συγγενείς είπε να πει μια ιστορία που του είχε συμβεί πρόσφατα. Είχε βρεθεί στην πρωτεύουσα (ο Θεός να την κάνει!) του νομού, Χαλκίδα, και ο κώλος του ήθελε πρωτευουσιάνικο κούρεμα (δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν του έκανε η κουρευτική που έχει ο θείος μου για τα γίδια και τα πρόβατα και έπρεπε να το σκάσει το 15άρι!). 

Εκεί που πήγε λοιπόν ο κομμωτής ήταν "πούστης". Και του την έπεσε κιόλας (καμάρωνε κιόλας σα γύφτικο σκεπάρνι λέγοντάς το!). Δεν ανέλυσε πως ακριβώς του την έπεσε, αλλά έχω την εντύπωση πως το κατάλαβε τη στιγμή που τον ρώτησε αν έχει ταμπού (που στο διάολο ήξερε τη λέξη και κατάλαβε τι ήθελε να πει ο κομμωτής ακόμη το ψάχνω!)... Ο συγγενής απαντάει με το μόνιμο εξυπνακίστικο υφάκι που έχει πως φυσικά και δεν έχει συμπληρώνοντας με την παροιμιώδη ατάκα "Δε  με νοιάζει τι βάζει ο καθένας από πίσω του" (Η συγκίνηση μου για την οικογένεια δε λέγεται! Κάπου εκεί κόντευε να κυλίσει ένα δάκρυ από το δεξί μου μάτι -που είναι πιο ευαίσθητο- αλλά το συγκράτησα!). Κάπου εκεί ξεκίνησε το μαρτύριο του συγγενή! Είδε ο κομμωτής, που φαντάζομαι λόγω της θυληπρέπειάς του θα είχε αντιμετωπίσει όλων των ειδών τα τραγικά σχόλια καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής του και ήξερε πως να αντεπεξέλθει, τα ομοφοβικά αντανακλαστικά του συγγενή και είπε να τον τσιγκλίσει! Τι "Έχουμε πολλούς δικούς μας στο χωριό σου και νταβραντισμένους μάλιστα,,," να του λέει. Τι όταν αναρωτήθηκε ποιοι είναι (για να βγάλει το ντελάλη την επόμενη μέρα!) να του απαντάει "Όταν μπεις και συ στο club μας θα σου πω ποιοι είναι". Τι να ερεθίζει τα συντηρητικά του ένστικτα λέγοντάς του πως είναι γυμνιστής και αν θα του άρεσε να κάνει και αυτός ποτέ και άλλα τέτοια. "Αλλά εγώ δεν τσίμπαγα και τον δούλευα!" έλεγε ο συγγενής. Η απάντησή μου ήταν η εξής "Μα εσύ τσίμπησες, και αυτός για αυτό σε δούλευε! Σε είδε που σοκαριζόσουν για αυτό και στα έλεγε!" Και μου απαντάει: "Μπορεί να έχεις και δίκιο, είναι έξυπνοι αυτοί!". Ναι εντάξει δε λέω κολακευτικό αυτό, αλλά είναι άλλο ένα στερεότυπο! Να σου δείξω εγώ χαζές αδερφές που θα σε κάνουν να αλλάξεις γνώμη άμεσα, σκεφτόμουν, αλλά δεν το είπα...

Η όλη ιστορία συνοδευόταν από σχολιασμό οικογένειας που περιελάμβανε τα κλασσικά "Σα δεν ντρεπόταν!", "Χάλασε ο κόσμος!" και άλλα τέτοια (εναλλάξ από τα μέλη της οικογένειας) και κορυφώθηκε με την Captain Homophobia (τη μάνα μου καλέ!) να λέει "Άμα ήτανε κανείς πούστης παλιά κρυβότανε, τώρα κυκλοφορούν κι ούτε ντροπή ούτε διάκριση" Κάπου εκεί σκεφτόμουν να κάνω ένα ομαδικό coming out για να την εκδικηθώ, αλλά είχα κανονίσει για καφέ λίγο αργότερα και δεν ήθελε να τον χάσω αφού θα έτρεχα στα νοσοκομεία από τα εγκεφαλικά και τις απόπειρες αυτοκτονίας που θα συνόδευαν μια τέτοια κίνησή μου...!

Ίσα που πρόλαβα να το γράψω ανάρτηση! Τώρα βουρ για τον καφέ!

ΥΓ: Αχ αυτή η οικογένεια και οι φίλοι, μόνιμη πηγή έμπνευσης για αναρτήσεις είναι! Φτου να μην τους ματιάσω!