Κυριακή 6 Φεβρουαρίου 2011

Τελευταίος και καταϊδρωμένος...

Κάπως έτσι αισθάνθηκα όταν είδα την ταινία Milk του 2008. Δεν μπορώ να θυμηθώ σε τι ακριβώς κατάσταση βρισκόμουν εκείνη την περίοδο για να μην πάρω είδηση αυτή την ταινία. Βασικά η αλήθεια είναι πως θυμάμαι ότι βομβαρδιζόμασταν τόσο πολύ από το marketing αυτής της ταινία που σχεδόν συνειδητά δεν ήθελα να μάθω περί τίνος πρόκειται. Δεν είχα ιδέα ότι πρόκειται για μία από τις καλύτερες ταινίες με ομοφυλοφιλικό περιεχόμενο. 

Ε, έπρεπε να περάσουν 2 χρόνια τουλάχιστον για να μάθω ότι πρόκειται για μία ταινία που αφηγείται την αληθινή ιστορία του Harvey Milk (ναι από αυτόν πήρε το όνομα η ταινία και όχι από το γάλα όπως λανθασμένα πίστευα!), ενός Αμερικάνου ομοφυλόφιλου ακτιβιστή που καταφέρνει να είναι ο πρώτος ανοικτά ομοφυλόφιλος που εκλέγεται σε δημόσιο αξίωμα στις ΗΠΑ και δημιουργεί ένα κίνημα για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων.
Ο Harvey Milk (Sean Penn) με το πιπίνι-σύντροφό του Scott Smith (James Franco)

Δε θα πω άλλα για την ταινία, γιατί ίσως να υπάρχουν κανα-δυο ακόμη (σαν και του λόγου μου!) που δεν την έχουν δει και δε θέλω να τους χαλάσω την αγωνία.

7 σχόλια:

  1. μια πολύ όμορφη ταινία ειδικά φτιαγμένη για τους διάφορους μούφα γκέι ακτιβιστές του Ελλαδιστανικού διαδικτύου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πείτε ονόματα κύριε Μahler μου! Δε θα επιτρέψω τέτοιου είδους επιθέσεις από το blog μου δίχως ένα όνομα!!!!! :)

    ΥΓ: Σα να σου λέω πες και σε μένα το νιούφη που δε ξέρω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. σημασία δεν έχουν τα ονόματα. Κι εγώ ίσως ήμουν λίγο στα πρώτα διαδικτυακά μου βήματα. Αργότερα όμως κατάλαβα πως οι διεκδικήσεις γίνονται στο δρόμο δείχνοντας το πρόσωπό σου κι όχι ΜΟΝΟ πίσω από πληκτρολόγια. Η μόνη σκηνή που μου έχει μείνει από την ταινία, είναι εκεί που ο Μίλκ βάζει κάποιον από τους συντρόφους στου στον αγώνα να πάρει τηλέφωνο και να μιλήσει στους δικούς του διότι αλλιώς δεν μπορεί να βγεί μαζί τους να διεκδικήσει τα δικαιώματά του. Από αυτήν λοιπόν την σκηνή ορμώμενος άφησα και το πρώτο σχόλιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Συμφωνώ πως πίσω από πληκτρολόγια είναι όντως όλα πιο εύκολα! Έστω και έτσι, όμως, είναι μία αρχή κι αυτή!

    Μη ξεχνάς πως το διαδίκτυο θα αποτελεί σύντομα (αν δεν αποτελεί ήδη) τη νούμερο 1 δύναμη σε σχέση με πολιτική και marketing. Μπορεί να είναι πιο ευκολος λοιπόν αυτός ο δρόμος, αλλά όσο περνάει ο καιρός θα είναι όλο και πιο αναγκαίος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ήταν πολύ καλή ταινία. Και όσον αφορά για δικαιώματα και διεκδικήσεις στην χώρα, είμαστε ακόμα λίγο πίσω. Πιστεύω τρεις γενιές μετά θα είναι καλά τα πράγματα.

    Λίγο λέω, ε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Είσαι υπερβολικός, θέλω να ελπίζω!

    Αν ακολουθήσουμε όλοι τη συμβουλή του Milk: "Come out, come out wherever you are!"?

    ΑπάντησηΔιαγραφή