Και συνεχίζοντας να σας γράφω τι μου έκανε εντύπωση από τις πολλές σειρές και ταινίες που είδα όσο ήμουν άρρωστος, ήρθε η ώρα του The bubble.
Πρόκειται για μία ταινία που εξελίσσεται στα εδάφη του Ισραήλ και της Παλαιστίνης. Πήρε το όνομά της από το Τελ Αβίβ, την πόλη του Ισραήλ, που λόγω θέσης (είναι αρκετά μακρυά από τις Ισραλο-παλαιστινιακές διενέξεις) παρομοιάζεται με μία φούσκα.
Μία νεανική ταινία αγάπης μεταξύ ενός Ισραηλίτη και ενός Παλαιστίνιου. Ολίγον από Ρωμαίος και Ιουλιέτα σε gay έκδοση (βασικά το αρχικό όνομα της ταινίας ήταν Romeo and Julio) με τη μόνη διαφορά ότι η διένεξη πλέον δεν αφορά δύο οικογένειες, αλλά δύο λαούς, δύο θρησκείες, δύο πολιτισμούς που βρίσκονται σε πόλεμο μεταξύ τους εδώ και πενήντα χρόνια.
Μία πολύ ενδιαφέρουσα ταινία, όχι τόσο για το πρωτότυπο σενάριο (αφού ταινίες με απαγορευμένους έρωτες υπάρχουν πολλές) αλλά για το γεγονός ότι αντιλαμβάνεσαι από τη μία πως είναι να ζεις σε μία χώρα που βρίσκεται μονίμως σε πόλεμο και υπό απειλή και από την άλλη πως είναι να είσαι πολίτης μίας χώρας που δεν έχει κανένα κυριαρχικό δικαίωμα και στην πραγματικότητα είναι σα να μην υπάρχει.
Αν νομίζετε πως μπορείτε να αντέξετε την προφορά τόσο της Εβραϊκής όσο και της Αραβικής γλώσσας για 90 λεπτά περίπου, τότε πρέπει να την δείτε!
αχ ωραία ταινία (αν και αρκετά αφελής). Την είχα δεί στο σινεμά. Για σήμερα πάντως δεν ξέρω αν πρέπει να διαλέξω ένα σπαραξικάρδιο δράμα και να κόψω τις φλέβες μου, ή καμιά τρασιά τελειωμένη να περάσει η ώρα χαχαχα
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι γιατί να μην αντέξουμε; Πολύ ωραίες (και ερωτικές) γλώσσες και οι δύο.
ΑπάντησηΔιαγραφήκατι πιο ευχαριστο δεν παιζει?
ΑπάντησηΔιαγραφήMahler, όσο ήμουν χάλια ψυχολογικά έβλεπα ότι αμερικάνικη sitcom υπήρχε για να φτιάχνω τη διάθεση μου. Τώρα που είμαι τρεις λαλούν και δυο χορεύουν κάνω το ανάποδο. Προσπαθώ να εξισορροπώ την ψυχολογία μου!! Αν δεις καμιά καλή τρασιά, keep me informed πάντως!
ΑπάντησηΔιαγραφήGSH, ναι αν και είναι βαριές γλώσσες από ένα σημείο και έπειτα τις συνηθίζεις και αποκτούν έναν κάποιον ερωτισμό! Πάντως γαλλικά (η ερωτικότερη μέχρι αηδίας γλώσσα ever!) δεν είναι!
aizen, κάτι πιο ευχάριστο? Χμ! Από τον κατάλογο των gay ταινιών στον οποίο εντρυφώ αυτή την περίοδο θα σου πρότεινα το eating out του 2004. Μέτρια προς σαχλή ταινία που έχει και την πλάκα της.
aizen, αν θες κάτι σε πιο trash. Ο mahler έχει κάποιες καταπληκτικές ιδέες στο blog του! Check them out!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή ταινία. Θα προτιμούσα ένα διαφορετικό φινάλε, όπως είμαι σίγουρος και οι περισσότεροι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίπαμε George Romeo and Julio! Δε με χάλασε το τέλος πάντως!
ΑπάντησηΔιαγραφή