Οι παραπάνω έννοιες είναι πολλές φορές μπερδεμένες ακόμη και για ενήλικες. Τουλάχιστον για όλους τους ενήλικες που γνωρίζω εγώ! Φαντάσου λοιπόν ένα παιδάκι που από μικρή ηλικία έχει καταλάβει πως είναι διαφορετικό από τα υπόλοιπα του ιδίου φύλου να προσπαθεί να καταλάβει τι ακριβώς του συμβαίνει. Λίγο ως πολύ το ίδιο συνέβαινε με μένα. Από πολύ μικρή ηλικία οι έννοιες είναι ακόμη πιο μπερδεμένες και πολλές φορές τις ταυτίζουμε και με βρισιές. Όταν λοιπόν σε ένα αγοράκι του έχει εντυπωθεί πως η λέξη "αδερφή", και ότι αυτό συνεπάγεται, είναι βρισιά (αφού από το δημοτικό θυμάμαι να χρησιμοποιείται τόσο αυτή όσο και η συνώνυμή της "πούστης" ιδιαίτερα συχνά μεταξύ των αγοριών και ως εκ τούτου και από μένα) είναι ιδιαίτερα δύσκολο να το αποδεχτεί ακόμη και αν το έχει καταλάβει...
Εκεί στο Γυμνάσιο έρχεται η πρώτη συνειδητοποίηση και εμπλουτισμός της έννοιας του τι μπορεί να είναι ομοφυλόφιλος, παρόλα αυτά όμως έρχεται και η συνειδητοποίηση του τι ακριβώς υπόκεινται από τον κοινωνικό περίγυρο αυτοί. Κάπου εκεί, στις φαντασιώσεις που αυτονόητα έρχονται σε τέτοια ηλικία άρχισαν να εισβάλουν αγόρια, τα οποία πάλευα να βγάλω διότι αυτή την ανατροφή είχα! Δεν ήταν δηλαδή κοινωνικώς και οικογενειακώς παραδεκτό να είναι ένα αγόρι ομοφυλόφιλο!
Αφού κατάλαβα πως να βγάλω τα αγόρια από τις φαντασιώσεις μου δεν ήταν εφικτό, τότε απλά προσέθετα διάφορα κορίτσια μπας και πλησιάσω λίγο προς το κοινωνικά παραδεκτό. Για χρόνια είχα πείσει τον εαυτό μου πως είμαι αμφιφυλόφιλος (λες και ήταν θέμα απόφασης...) που θα κράταγα το ήμισυ μου (δηλαδή το μισό που ήταν ολόκληρος ο πραγματικός μου εαυτός!) σε "καταστολή"!
Όλα αυτά γιατί? Γιατί απλά δεν δεν υπάρχει καμία σεξουαλική παιδεία από τα σχολεία αλλά ούτε και από την οικογένεια. Και ειδικά από την οικογένεια πως θα ήταν κάτι τέτοιο δυνατό? Αφού είχαν πιο μπερδεμένες ακόμη και από μένα τις έννοιες! Gay (καλά αδερφή ή πούστη το έλεγαν, αλλά εγώ είμαι σεμνός...) ήταν αυτό που θα λέγαμε bottom (παραμένω σεμνός και δε γράφω τι έλεγαν!). Λες και αυτός που πήγαινε με άντρες και ήταν top δεν ήταν gay! Ήμαρτον!
ΥΓ: Το πως χώρεσα προβληματισμούς και παραλογισμούς 15 περίπου ετών σε τόσο μικρό κείμενο ούτε που το κατάλαβα!
Αρκεί να σου πω ότι δύο φίλοι μου που δεν είχαν το θάρρος να μου πουν αμέσως όλη την αλήθεια, ότι είναι γκέι.. μου το έφεραν σιγά-σιγά, ότι είναι bi. Οπότε αυτό είναι κάτι που μάλλον συμβαίνει συχνά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤουλάχιστον σε μένα ήταν το ήμισυ της συνειδητοποιήσεως...
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν ένα παιδί έχει μεγαλώσει σε ένα συντηρητικό και ομοφοβικό περιβάλλον δεν είναι εύκολο να συμβεί η συνειδητοποίηση... Αν σε αυτά προσθέσεις και αρκετά χρόνια ως παπαδοπαίδι, καταλαβαίνεις ότι η άρνηση ήταν αναπόφευκτη!