Σάββατο 29 Ιανουαρίου 2011

Mητέρες με gay γιους.

Πολλές φορές στις αναρτήσεις μου αναφέρω τους ομοφοβικούς γονείς μου και κυρίως τη μητέρα μου. Λόγω αυτού δεν είναι λίγες οι φορές που επισκέπτονται το blog άτομα που ψάχνουν για πληροφορίες για το πως να αντιμετωπίσουν τα ομοφυλόφιλα παιδιά τους. 

Αρχικά μόνο και μόνο που υπάρχουν γονείς που μπαίνουν στον κόπο να το ψάξουν και δεν έχουν ήδη διαολοστείλει τα παιδιά τους είναι ένα πρώτο ενθαρρυντικό βήμα!

Αγαπητή λοιπόν ανώνυμη μητέρα. Έχεις αντιληφθεί ότι ο γιος σου είναι gay (ή αντίστοιχα και η κόρη σου). Όλοι καταλαβαίνουμε πως είναι δύσκολο για έναν γονιό (πόσο μάλλον για έναν Έλληνα γονιό) να συνειδητοποιεί κάτι τέτοιο. Τα όνειρα για ένα γάμο και εγγόνια (στο σημερινό νομικό περιβάλλον της Ελλάδας) απομακρύνονται. Σκέφτεσαι που έκανες λάθος και έγινε το παιδί σου έτσι, φοβάσαι ότι το παιδί σου θα πεθάνει από aids επειδή δεν αποτελείς εξαίρεση από το μέσο Έλληνα και έχεις ταυτίσει την ομοφυλοφιλία με το aids.

Καταρχάς ηρέμησε! Δεν έκανες κανένα λάθος στο πως μεγάλωσες το παιδί σου γιατί πολύ απλά αυτό είναι γενετικά καθορισμένο. Αν όμως το παιδί σου έχει ενηλικιωθεί εδώ και καιρό και παρόλα αυτά δε σου έχει πει τίποτα, ίσως να φταίει η προκατάληψη με την οποία αντιμετωπίζονται οι gay στο σπίτι. Ίσως να φοβάται την απόρριψη σε περίπτωση που αποκαλύψει ποιος πραγματικά είναι. Ίσως να μην του έχεις δώσει να καταλάβει πως η αγάπη σου για αυτό είναι αδιαπραγμάτευτη ασχέτως σεξουαλικού του προσανατολισμού. Σε ότι έχει να κάνει με τον HIV η λύση είναι μία, η προστασία. Δεν έχει σημασία αν είσαι gay ή straight. Μη σου πω καλύτερα να προσέξεις τη straight κόρη σου, που με το που θα κλείσει μήνα με ένα γκόμενο συχνά ξεχνάει και προφυλακτικά και σεξουαλικώς μεταδιδόμενα...

Υπάρχουν πολλοί γονείς που συμπεριφέρονται στα ομοφυλόφιλα παιδιά τους με το σύνδρομο του ναρκομανή. Τα πετάνε έξω από το σπίτι για να στρώσουν. Τι να στρώσουν άνθρωπέ μου. Δεν είναι εθισμένα τα παιδιά, ομοφυλόφιλα είναι. Όπως εσύ δεν αποφάσισες μία ωραία πρωία ότι είσαι ετεροφυλόφιλος, έτσι και το παιδί σου. Με το να το διώξεις, το μόνο που θα καταφέρεις είναι να το χάσεις για πάντα. Αν όντως καταφέρεις να το κάνεις να γυρίσει πίσω straight, τότε μπράβο σου. Μόλις καταδίκασες το παιδί σου σε μία μόνιμη καταπίεση για το υπόλοιπο της ζωής του. Θα προσποιείται πως είναι κάποιος που δεν είναι μόνο και μόνο γιατί επιζητά την επιβεβαίωση των γονέων του, βάζοντας στην άκρη τα θέλω του, τα πιστεύω του ακόμη και τον πραγματικό εαυτό του.

Αν πραγματικά θες να έχεις μία ειλικρινή σχέση με το παιδί σου καλό θα ήταν να το αποδεχθείς έτσι όπως είναι. Γιατί ούτως ή άλλως η ζωή ενός ομοφυλόφιλου παιδιού δεν ήταν εύκολη από μικρή ηλικία και ούτε γίνεται ευκολότερη στη συνέχεια. Αν εσύ θες να την κάνεις δυσκολότερη λόγω των παρωχημένων προκαταλήψεων και στερεότυπων  που υπάρχουν είναι δικαίωμα σου...

ΥΓ: Έχε υπόψιν σου πως στις ΗΠΑ υπάρχει ολόκληρη οργάνωση (PFLAG) από γονείς που όχι μόνο έχουν αποδεχτεί τα ομοφυλόφιλα παιδιά τους, αλλά είναι ακτιβιστές για την υπεράσπιση και διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους.

14 σχόλια:

  1. Σου έχω πει ξανά πόσο λατρεύω να διαβάζω τα κείμενά σου; Πραγματικά έλειπε ένα blog σαν το δικό σου από την ελληνική Blogoσφαιρα και είμαι περίφανη που σε ανακάλυψα πολύ νωρίς.
    Μπράβο σου αγόρι μου! Συνέχισε να τα λες θαρετά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Και όσον αφορά τις μαμάδες των ομοφυλόφιλων, ξέρεις ότι είναι όλες μεγαλωμένες σε τέτοια στενόμυαλα στερεότυπα που είναι σχεδόν αδύνατο να το αποδεχτούν. Τα πράγματα εδώ θα άλλαζαν μόνο αν άλλαζε ο χαρακτήρας της μέσης αστικής οικογένειας. Δηλαδή ποτέ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Λες: "Δεν έκανες κανένα λάθος στο πως μεγάλωσες το παιδί σου γιατί πολύ απλά αυτό είναι γενετικά καθορισμένο."

    Γεγονός είναι ότι η επιστήμη δεν έχει αποφανθεί αν είναι γενετικά προκαθορισμένο ή όχι (αν και υπάρχουν ενδείξεις). Γιατί έχει σημασία όμως; Είναι κάποια αρρώστια που πρέπει να βρούμε την αιτία της; Για μένα η πρόταση θα ήταν καλύτερη ως:

    Δεν έκανες κανένα λάθος στο πως μεγάλωσες το παιδί σου γιατί πολύ απλά το παιδί σου δεν έχει τίποτα το "λάθος"!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Συμφωνώ με τα όσα έγραψε η MarionAstro πιο πάνω.

    Συνέχισε έτσι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. poli kali i anartisi 8a simfoniso...se mena pados pera apo ta klamata tis protis meras ola einai poli irema 4 xronia tora...kamia allagi siberiforas genikotera...kalimera!!! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ευχαριστώ για τα καλά λόγια! o///o

    Ρε marionastro, μη με απογοητεύεις για τους στενόμυαλους γονείς! Άσε με να ελπίζω πως δεν είναι όλοι έτσι. Πως υπάρχει μία σιωπηλή πλειοψηφία ανοικτόμυαλων...

    Ανώνυμε ίσως να έχεις δίκιο. Φαίνεται λίγο απολογητικό έτσι όπως το έχω γράψει. Μάλλον δεν έχω απελευθερωθεί πλήρως από τα αποτελέσματα του ενοχικού συνδρόμου που προκαλούν οι γονείς...

    Μπράβο ρε Levi! Τέτοια να ακούω να χαίρομαι. Μπράβο και στους δικούς σου που το ξεπέρασαν τόσο γρήγορα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Δυστυχώς στην Ελλάδα ακόμα πιστεύουν ότι η ομοφυλοφιλία είναι επιλογή.
    Πολύ ωραίο κείμενο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αχ ρε μάνα να μπορούσες πάλι και να με ξαναγεννούσες…
    Πόσο διαφορετικά θα ήταν όλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ανοίγεις μεγάλο θέμα. Δεν ξέρω τι να απαντήσω, μάλλον συμφωνώ με το ότι ο μέσος Έλληνας είναι μεγαλωμένος πολύ συντηρητικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Πολύ συντηρητικά όντως. Και δεν έχει σχέση με τις πολιτικές καταβολές. Από κομμουνιστές μέχρι ακροδεξιοί, οι Έλληνες έχουν σε μεγάλο βαθμό τη συντήρηση μέσα τους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. κακά τα ψέματα είναι πολύ δύσκολο να υπάρξει πλήρης αποδοχή. Δυστυχώς ούτε η γενιά σου ούτε πολλές ακόμη δεν θα το δούν αυτό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Θα σταθώ στη φράση σου "Δεν έκανες κανένα λάθος στο πως μεγάλωσες το παιδί σου γιατί πολύ απλά αυτό είναι γενετικά καθορισμένο."
    Δεν ισχύει κάτι τέτοιο, υπάρχουν ενδείξεις για την μια άποψη, υπάρχουν όμως και για το αντίθετο.

    Το μεγαλύτερο λάθος όμως είναι το γεγονός ότι γίνεται έρευνα για το γιατί και πως είναι κάποιος ομοφυλόφιλος.
    Είμαστε gay και δεν έχουμε να λογοδοτήσουμε σε κανέναν για το γιατί, ούτε καν στον εαυτό μας.

    Θα έλεγα λοιπόν στη μαμά: "Δεν έχεις κάνει κανένα λάθος γιατί η ομοφυλοφιλία δεν είναι λάθος."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Όπως απάντησα και στον ανώνυμο παραπάνω:
    Ίσως να έχεις δίκιο. Φαίνεται λίγο απολογητικό έτσι όπως το έχω γράψει. Μάλλον δεν έχω απελευθερωθεί πλήρως από τα αποτελέσματα του ενοχικού συνδρόμου που προκαλούν οι γονείς...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Η προσωπική πορεία της απελευθέρωσης του καθενός από τους "δαίμονες" του είναι δύσκολος, μοναχικός και θέλει πολλή προσπάθεια. Οι εμπηρείες των άλλων μπορεί να μας βοηθούν να βρίσκουμε το σωστό μονοπάτι, αλλά όπως και να έχει πρέπει να περπατήσουμε μόνοι μας. Δεν είσαι ο μόνος που παλεύει, καλή δύναμη.
    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή