Κυριακή 23 Ιανουαρίου 2011

Η ιστορία δύο καναρινιών...

Ο πατέρας μου έχει ένα κόλλημα με τα πτηνά και ακόμη περισσότερο με τα καναρίνια. Κάποια περίοδο είχε φτάσει να έχει ακόμη και τριψήφιο αριθμό από αυτά! Μετά όμως από την επίθεση ενός τρωκτικού στην κλούβα τους έμεινα πολύ λίγα. Ο πατέρας μου όμως δεν μπορούσε να περιμένει να έρθει η άνοιξη για να αναπαραχθούν φυσιολογικά και πήρε ένα ζευγάρι από αυτά και το έφερε με ένα μικρό κλουβί μέσα στο σπίτι (που ήταν ζεστά) για να κάνει το βιολογικό τους ρολόι να χτυπήσει και να αναπαραχθούν και δεύτερη φορά σε ένα χρόνο!

Ή τουλάχιστον αυτό ήλπιζε. Οι μέρες περνούσαν και το θηλυκό καναρίνι ούτε φωλιά είχε φτιάξει ούτε είχε γεννήσει. Μετά από ένα μήνα που τα φιλοξενούσαμε μέσα στο σπίτι άρχισα να παρατηρώ τη σεξουαλική δραστηριότητα τους. Τα καναρίνια λοιπόν συνουσιάζονταν πολλές φορές την ημέρα και εναλλάξ! Μία το ένα ήταν από πάνω και μία το άλλο. Κάτι που δε θα ήταν εφικτό, αν ήταν όντως ένα αρσενικό και ένα θηλυκό! 

Αφού συνειδητοποίησα ότι τα καναρίνια ήταν... versatile, ενημέρωσα τον πατέρα μου για να μην ελπίζει πως θα γεννήσουν, αφού ήταν και τα δύο αρσενικά! Αυτό που μου έκανε εντύπωση πάντως ήταν η αντίδρασή των γονιών μου. Ενώ όποιον gay βρεθεί στο δρόμο τους τον κράζουν, η αντίδρασή τους σε σχέση με τα καναρίνια ήταν διαφορετική. Ούτε ανώμαλα τα είπαν, ούτε παραφύση ούτε τίποτα. Έβαλαν τα γέλια και παραδέχτηκαν πως η φύση τα έχει όλα και είναι τόσο περίπλοκη!

Από τότε αποφάσισα πως η αποκάλυψή μου σε αυτούς (αν και όποτε γινόταν) θα γινόταν με επίκληση αυτής της ιστορίας. Δηλαδή θα τους έλεγα: "Θυμάστε τα καναρίνια που είχαμε μέσα στο σπίτι και δε γεννούσαν γιατί ήταν και τα δύο αρσενικά? Ε, και γω ένα τέτοιο καναρίνι είμαι!". 

Ο χειμωνιάτικος έρωτας αυτών των δύο καναρινιών έληξε άδοξα, με το ένα καναρίνι να επιστρέφει στην μεγάλη κλούβα με τα υπόλοιπα και το άλλο να υποδέχεται ένα επιβεβαιωμένα θηλυκό στο μικρό κλουβί μέσα στο σπίτι. Παρότι τον πρώτο καιρό ήταν αρκετά αγριεμένο και έκανε περίεργες πτήσεις και χτύπαγε στα κάγκελα του κλουβιού (κάτι εντελώς ασυνήθιστο...) στο τέλος συμβιβάστηκε με την ιδέα της θηλυκής συντρόφου που του είχε επιβληθεί και τη γονιμοποίησε. Σύντομα είχαμε και γεννητούρια.

11 σχόλια:

  1. Ε,και γω ένα τέτοιο καναρίνι είμαι...
    τι όμορφη φράση! Τα περικλύει όλα!
    Δύσκολο να μιλήσεις στην οικογένειά σου όμως!
    Η ελληνική οικογένεια είναι δυσκοίλια...
    σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. μεταξύ μας, τα καναρίνια δεν ήταν gay απλά βρέθηκαν 2 αρσενικά με γκάβλες στο ίδιο κλουβί και ας πούμε το έκαναν όπως γίνεται συχνά στις φυλακές. Αν το καναρίνι ήταν gay δεν θα του σηκωνόταν με την θηλύκια ή κι αν είχε πάλι γκάβλες θα την έπαιρνε από τον κώλο και δεν θα είχατε γεννητούρια χαχαχα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Υ.Γ: Στους γονείς σου μπορείς να κάνεις καλύτερο coming out. Μπορείς να πείς στον μπαμπά, πατέρα σου αρέσουν πολύ τα πουλιά έτσι δεν είναι? Ε, και εμένα!!! Για την μαμά δεν έχω μπορώ να σκεφτώ κάτι εξίσου έξυπνο αυτή την στιγμή χαχαχα. Φιλιά μικρέ :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Mahler μου γάμησες την ιστορία!!! Ήταν τόσο γλυκιά και μου την κατέστρεψες με το συμβατικό τρόπο σκέψης σου.

    Αρχικά τα καναρίνια πρέπει νa σου πω πως είναι σε τρομερά μεγάλο ποσοστό μονογαμικά. Από την άλλη δεν αναπαράγονται με τον γνωστό τρόπο που αναπαράγονται τα θηλαστικά! (δες εδώ http://en.wikipedia.org/wiki/Cloaca#In_birds)

    Όσο για το coming out. Απλά respect! Όντως είναι πολύ καλύτερος ο τρόπος σου. Τον στέλνει και στο νοσοκομείο, οπότε δε χρειάζεται να περιμένω και την αντίδρασή του! :p

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. χαχαχαχα αν δεν καφριλιάσω σε ένα τουλάχιστον πόστ σε κάθε μπλόγκ που διαβάζω δεν το έχω σε καλό χαχαχαχα. Όσο για πουλιά έχουν μόνο μια τρύπα??? Wow όσο ζώ μαθαίνω τελικά :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Τα καναρίνια είναι υπέροχη συντροφιά!!!
    Όμορφη Βδομάδα να έχεις!!!
    Την Καλησπέρα μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @karkinos7
    οκ καναρίνια λοιπόν αφού δεν θέλεις γάτα μικρέ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αγαπάω φοβερά τα ζώα από παιδί.
    Η ενασχόληση του πατέρα σου ειδικά με τα καναρίνια, δείχνει έναν πολύ ευαίσθητο και ιδιαίτερο άνθρωπο. Μάλλον είναι εκείνος που σου μετέφερε το γονίδιο. Μπορείς να ελπίζεις επομένως σε αυτή του την ευαισθησία όταν θα έρθει το πλήρωμα του χρόνου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @marionastro
    Όντως δυσκοίλια...
    Φιλιά πολλά!!

    @mahler
    Αν είναι έτσι τιμή μου που καφρίλιασες και εδώ! :)

    @karkinos7
    Τα σιχαίνομαι επειδή κελαηδούν! Μου έχει μείνει από τότε που ήμουν μικρός και με ξυπνούσαν από πολύ νωρίς το πρωί! Καλή εβδομάδα και σε σένα!

    @Sikman
    Καλός είναι μωρέ, αλλά μην κρίνεις μόνο από αυτή την ιστορία.
    Αν είναι ευαίσθητος, πως εξηγείς την αγάπη για όλα τα τα άγρια ζώα. Αγαπημένη του ασχολία ντοκυμαντέρ με λιοντάρια που καταβροχθίζουν ανύμπορα ζωάκια! Η ευαισθησία σε όλο της το μεγαλείο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Κοίτα να δεις! Πριν λίγο διάβαζα κάτι αντίστοιχο για δυο γάτους που είναι πλέον αχώριστοι.
    Ρίξε μια ματιά σε αυτό: http://katietalksabout.com/ollies-place-presents-solomon-and-bruno/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Τα γατιά παντρέυονται! Εμείς να δούμε πότε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή