Τρίτη 15 Μαρτίου 2011

In and ashamed! *

Βασικά αυτή την ανάρτηση ξεκίνησα χθες να γράφω και επειδή είδα ότι η ιστορία του μάγειρα ήταν πολύ μεγάλη αποφάσισα να τη σπάσω στα δύο. Ας το πάρουμε πάλι από την αρχή!

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου πέραν του ότι είχα αντιληφθεί πως είμαι διαφορετικός από τα υπόλοιπα αγόρια, είχα και ένα άγχος για το κατά πόσον αυτό ήταν φανερό στους άλλους λόγω της συμπεριφοράς μου. Παρόλα αυτά όμως δεν αντιμετώπισα συχνά φαινόμενα outing, ή πολύ απλά οι άνθρωποι με τους οποίους συναναστρέφομαι (ή συναναστρεφόμουν) ήταν ιδιαιτέρως διακριτικοί...Τρεις φορές όμως, κατά την περίοδο της ενήλικης ζωής μου, μάλλον η διακριτικότητα δεν κυριάρχησε στο άτομο το οποίο γνώριζα...

Η πρώτη φορά ήταν όταν ένας φίλος μου γνώρισε μία γνωστή του (σας την έχω αναφέρει και εδώ). Αυτή και ενώ δεν είχε περάσει ούτε μισάωρο από τις συστάσεις στα καλά καθούμενα και σχεδόν επιθετικά με ρωτάει: "Είσαι gay?!". Εγώ κλασσικά συνοφρυώνομαι, βαραίνω τη φωνή και απαντάω "Όχι φυσικά!"  έχοντας παράλληλα και ένα ύφος που υποδείκνυε πως είχα παρεξηγηθεί... Δεν χρειάστηκε να επιχειρηματολογήσω περαιτέρω. Ο φίλος που μας είχε γνωρίσει, μιας και με ήξερε από τότε που είχε γεννηθεί (και ήξερε και για το ότι είχα κοπέλα) δεν μπορούσε να διανοηθεί πως ήμουν gay. Συνεπώς άρχισε να κράζει την κοπέλα που για άλλη μια φορά έκανε χοντροειδή σχόλια (ναι συνήθιζε να έχει ολίγον κάφρικη συμπεριφορά!). Μάλιστα ο ίδιος φίλος  ήταν τόσο νυχτωμένος που σχεδόν τσακώθηκε με έναν φίλο του που τον είχε ρωτήσει αν είμαι gay (ενώ εγώ δεν ήμουν παρών)...

Η δεύτερη φορά ήταν με το μάγειρα στο στρατό (βλέπε εδώ).

Η τρίτη φορά ήταν σχετικά πρόσφατα (2-3 μήνες πριν ανοίξω το blog). Είχα κατέβει Αθήνα και είχα κανονίσει για καφέ με τα δύο άτομα που έχουμε κρατήσει επαφή και ήμασταν μαζί στο στρατό. Ο ένας από αυτούς είχε πει και στην κοπέλα του να έρθει λίγο αργότερα. Με το που εμφανίζεται η κοπέλα του, δεν προλαβαίνουν να περάσουν 10 λεπτά και κάνει και αυτή την ερώτηση "Είσαι gay?". Η  απάντησή μου ήταν η συνήθης. Αλλά μάλλον είχα χάσει κάθε ενδιαφέρον για να υπερασπιστώ το ετεροφυλοφιλικό μου προφίλ. Μέχρι που πέρασε από το μυαλό μου για μερικά εκατοστά του δευτερολέπτου να απαντήσω "Ναι μωρή είμαι! Τρέχει κάτι?" αλλά για άλλη μία φορά ακολούθησα την πεπατημένη και έκανα την πάπια. 

Συμπέρασμα 1ον: Μάλλον είναι περισσότερο προφανής ο σεξουαλικός προσανατολισμός μου απ' ότι πίστευα κάτι που κάνει την παραμονή μου στην ντουλάπα ακόμη πιο άσκοπη! 

Συμπέρασμα 2ον: Πριν αλέκτωρ λαλήσει (και με κάνει να βγω από την ντουλάπα!), τρεις φορές απαρνήθηκα τον εαυτό μου παίζοντάς το και παρεξηγημένος. Πολλές φορές ο χειρότερος εχθρός μας μπορεί να είναι ο ίδιος ο μας ο εαυτός...



* Το αντίθετο του "out and proud"

15 σχόλια:

  1. βασικα μη ντρεπεσαι.σε μιαν αδικη και υποκριτικη κοινωνια,η υποκρισια ειναι μια στρατηγικη επιβιωσης...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Έχεις απόλυτο δίκιο. Ο μεγαλύτερος μας εχθρός είμαστε εμείς οι ίδιοι, οι φοβίες και τα συμπλέγματα που κουβαλάμε μέσα μας.
    Όσο τους γυρίζουμε τη πλάτη τόσο μεγαλώνουν οι φόβοι μας, ενώ μόλις γυρίσουμε και τους αντιμετωπίσουμε κατά πρόσωπο μικραίνουν και εξαφανίζονται όπως τα φαντάσματα στο πρωινό φως του ήλιου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Συμπέρασμα 1ον: Να μην σε ενδιαφέρει ποσώς αν ο προσανατολισμός σου είναι προφανής ή όχι. Η κοπέλα μπορεί να είχε πιο ανοιχτό μάτι και να μπορεί να διακρίνει λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά ή να της θύμισες κάποιον γνωστό της γκέι. Από την άλλη, μπορεί να είναι και πιο κλειστόμυαλη και την όποια ευαισθησία στο χαρακτήρα σου να ήθελε να την προσδιορίσει αμέσως ως "γκει" για να αισθανθεί καλύτερα, κατατάσσοντας τηςν κάπου ασφαλώς.

    Ούτως ή άλλος, η παραμονή στη ντουλάπα, δεν πρέπει να έχει να κάνει με το αν ο προσπανατολισμός σου είναι εμφανής ή όχι. Αλλά με το αναφαίρετο δικαίωμά σου να είσαι αυτός που είσαι και να διεκδικείς την παρουσία σου.

    Συμπέρασμα 2ον: Δεν υπάρχει κάποιος πιστεύω που να μην έχει να απαρνηθεί τον εαυτό του. Όχι μόνο σε φίλους, αλλά και σε δουλειά, σε οικογένεια, μέσα σε ένα λεωφορείο, οπουδήποτε. Και όχι μόνο όσον αφορά στον σεξουαλικό προσανατολισμό αλλά και σε πολλές άλλες πτυχές. Όταν το βουλώνουμε ενώ βλέπουμε κάτι που αδικεί κάποιον ή όταν αισθανόμαστε πως η συμπεριφορά κάποιου προσβάλει κάποιες αρχές μας και σε πλείστες άλλες περιπτώσεις.

    Ναι, ο χειρότερος εχθρός μας μπορεί να είμαστε εμείς, αλλά και η αυτομαστίγωση δεν οδηγεί πουθενά. Και όσο μεγαλείο χρειάζεται για να αναγνωρίζεις πως εσύ ο ίδιος φταίς πολλές φορές για την εκάστοτε "ντουλάπα" σου, άλλο τόσο μεγαλείο χρειάζεται να συγχωρείς και τον εαυτό σου για περασμένα λάθη. Δεν είσαι superman. Είσαι ένα παιδάκι που ήδη έχει κάνει πάρα πολλά βήματα. Θυμήσου το αυτό.

    Και τώρα που έχεις πάρει μπρος και γεύτηκες την ελευθερία, δεν υπάρχει σταματημός. Γι αυτό δώσε και μια ανάσα στον εαυτό σου. Είσαι ήδη πολύ πιο μπροστά από του περισσότερους συνομηλίκους σου. Και μην ξεχνάς πως άλλο το να το παίζεις out and proud όταν η ζωή σου αρχίζει και τελειώνει στον κλειστοφοβικό κύκλο του Γκαζιού και άλλο όταν έχεις μια ανοιχτή ζωή που αναγκαστικά θα περιλαμβάνει και τον μαλακάκο ομοφοβικό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Θα ηθελα να διαβασεις μια αναρτηση μου!

    Σε παραπέμπω! Αν αντεχεις διαβασε και τα σχολια!

    http://coulakaicoula.blogspot.com/2010/06/blog-post_03.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. σε ατομα που δε με ενδιαφερουν πολλες φορες εχω δωσει το ψεμα που θελουν ν ακουσουν
    σιγα το θεμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Όλα αυτά συγχωρούνται.

    Ότι έφτυσες το νόστιμο μάγειρα στο στρατό ποτέ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Είναι τόση η ηλιθιότητα που υπάρχει σε πολλούς ανθρώπους, που η μόνη έννοια τους περιορίζεται στο τι κάνει ο άλλος στην προσωπική του ζωή, για να έχουν μετά θέμα να συζητάνε στα κομμωτήρια την ώρα που τους βάφει η κομμώτρια τη ρίζα ξανθιά.
    Πάντως έναν γνωστό μου που τον ρώτησε ακριβώς το ίδιο κάποια, της απάντησε με το εξής αποστομωτικό:
    "Κι εγώ θα ήθελα να μάθω αν σε παίρνει από πίσω ο άντρας σου, αλλά δεν σε ρωτάω!"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. "Μάλλον είναι περισσότερο προφανής ο σεξουαλικός προσανατολισμός μου απ' ότι πίστευα"

    Ή μάλλον κυκλοφορεί πολύ αδιάκριτος κόσμος εκεί έξω. Το να ρωτήσεις κάποιον για τη σεξουαλικότητά του στα 10 πρώτα λεπτά της γνωριμίας σας δεν το λες και νορμάλ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @aizen Δεν μπορώ καθόλου να απαρνούμαι τον εαυτό μου. Αισθάνομαι τύψεις... Ακόμη και τότε που δεν είχα συμφιλιωθεί!

    @Λαγωνικό Μα έτσι είναι. Μόνο εάν καταπολεμίσουμε τα συμπλέγματα, που εν πολλοίς δικαίως έχουμε λόγω της κοινωνίας που έχουμε μεγαλώσει, θα καταφέρουμε να αποκτήσουμε αυτά που δικαιωματικά μας αξίζουν!

    @ανώνυμος Πλεόν δε με απασχολεί καθόλου το αν είναι εμφανή ή όχι ο προσανατολισμός μου.

    Ευχαριστω πολύ για τα πραγματικά ενθαρυντικά λόγια. Πάντως όταν μες το καλό ολοκληρώσω τον κύκλο των coming out και γίνω οpenly gay πίστεψέ με δε θα είναι στο Γκάζι (που παρεπιπτόντως ζήτημα είναι να έχω πάει 2 φορές στη ζωή μου και εκεί με straight παρέα και όσο ήμουν completely closeted)...

    @Coula Ατύχησες... Για αυτό μία φίλη όποτε ψιλιάζεται ότι ο άλλος ισως να είναι gay τον ρωτάει αν έχει πάει ποτέ με άνδρα. Για να έχει το κεφάλι της ήσυχο.
    Πάντως εγώ με την κοπέλα που είχα (παρότι δε φτάσαμε ποτέ ως εκεί!) θυμάμαι να είχα ακριβώς το ανάποδο πρόβλημα... ;)

    @άσωτος Ακόμη κι αν δε με αφορούν, δε γουστάρω να κρύβομαι πλέον. Για αρκετά χρόνια έκρυβα την αλήθεια για μένα. Πραγματικά έχω βαρεθεί!

    @GSH Με το μάγειρα δεν πρόκειται να είχε αίσιο τέλος. Με αυτόν να έχει κοπέλα (έτσι έλεγε τουλάχιστον!) αλλά να φαίνεται πιο συμφιλιωμένος με τη σεξουαλικότητά του και εμένα να είμαι κλεισμένος σε ντουλάπα-πυρηνικό καταφύγιο (και σε άρνηση!) δύσκολα θα γινόταν κάτι...

    Όσο για το αν είναι νορμάλ. Φυσικά και δεν είναι. Αν άρχιζα να ρωτάω εγώ τίποτα αντίστοιχο θα με έλεγαν και αδιάκριτο πέραν από αδερφή! lol

    @turi Πραγματικά, αν αισθάνεται πως κάποιος ότι θέλει να μοιραστεί κάτι τέτοιο θα το κάνει από μόνος του!

    Την ατάκα σκέφτομαι σοβαρά να την χρησιμοποιώ και γω σε ενδεχόμενες δύσκολες καταστάσεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. "Ναι μωρή είμαι! Τρέχει κάτι?"

    ΧΑΧΑΧΑΧΧΑΧΑΑΧΑΧΑΧΑΧΧΑΧΑΑΧΑΧ ROFL!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Εγώ θα έλεγα να μη μασάς γιατί αυτά είναι μ@@@@@@ς.Αυτός είσαι και σε όποιον/α αρέσει.Πείσε τον εαυτό σου να αναθεωρήσει και να δίνει ειλικρινείς απαντήσεις.Υπερασπίσου και αγάπα τον εαυτό σου γιατί μόνο αυτόν έχεις ουσιαστικά,όπως όλοι μας...σου στέλνω φιλί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ο μόνος εχθρός που μπορούμε να έχουμε είναι οι εκφάνσεις του εαυτού μας...μέχρι να καταφέρουμε να ισορροπούμε, αγώνας ζωής για όλη τη ζωή σε διαφορετικές περιστάσεις και καταστάσεις.
    Την Καλησπέρα μου!!!
    Καλό Σου Απόγευμα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Το θέμα δεν είναι αν απάντησες ειλικρινώς ή όχι. Αν σε ρώταγε δηλαδή "σου φαίνομαι ηλίθια;", ήσουν υποχρεομένος να της απαντήσεις ειλικρινά σε μια ενδεχόμενη θετική απάντηση; Νομίζω ότι υπάρχουν άνθρωποι που θες να είσαι ανοικτός και να το λες ακόμη και ο ίδιος. Υπάρχουν και άλλοι που δεν τους αφορά. Σε κάθε περίπτωση το θεωρώ εξαιρετικά αγενές να το ρωτήσει κάποιος στο καλημέρα. Σε τελική ανάλυση τι παραπάνω θα του δώσει ως πληροφορία για το ποιόν σου;

    Η ατάκα Turi είναι respect...πέφτω προσκυνώ...και αν με ρωτήσει κανείς σε αντίστοιχη περίπτωση...κάλλιστα θα την χρησιμοποιήσω...χαχαχαχαχαχα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. @karkinos Λες, ε? Δηλαδή να μην ελπίζω ότι κάποια στιγμή θα τελειώσει αυτό το "μαρτύριο", ή εστω θα μειωθεί στο ελάχιστο?

    @zero Φυσικά και θα απάνταγα ειλικρινώς. Θα της έλεγα, από το λίγο που σε γνωρίζω μου φαίνεσαι κουτοπόνηρη και κουτσομπόλα (φυσικά θα γέλαγα λίγο μετά ρίχνοντας στάχτη στα μάτια ότι έχω ολίγον black χιούμορ!). Τα ψέματα δεν είναι το ατού μου...

    Η ατάκα Turi θα πρέπει να μπει στη σελίδα με την αφιέρωση του βιβλίου με τα απομνημονεύματά του όταν (και όχι αν!) αυτά εκδοθούν! lol

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Δε θα έλεγα ότι είναι μαρτύριο...έχει τα καλά του,έχει και τα άσχημα του, μα αυτή δεν είναι η ζωή η ίδια....ας ζούμε λοιπόν.
    Καλησπέρα και πάλι!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή