Τρίτη 29 Μαρτίου 2011

Το bullying και η φυγή...

Προχθές το βράδυ η εκπομπή "Πρωταγωνιστές" του Σταύρου Θεοδωράκη ασχολήθηκε με το φαινόμενο του bullying στα σχολεία και ως εκ τούτου με το φαινόμενο της παρενόχλησης ομοφυλόφιλων από τους συμμαθητές τους. 

Μέσα στις ιστορίες που προβλήθηκαν ήταν και η πολύ συγκινητική ιστορία του Ανδρόνικου, ενός ομοφυλόφιλου νέου (που σε πολλούς μπορεί να φανεί γνωστός μιας και συμμετείχε και στο βιντεάκι της Colour Youth ενάντια στη λογοκρισία των gay φιλιών από τα μουσικά κανάλια MAD και MTV). Περισσότερα για την ιστορία όσο και για την υπόλοιπη εκπομπή δε θα πω, γιατί πρέπει να τη δείτε οπωσδήποτε! Αυτό που μου έμεινε όμως και μου καρφώθηκε στο μυαλό είναι αυτό το "κάποια στιγμή να φύγω στο εξωτερικό, αν και θα γίνει σύντομα" που είπε ο Ανδρόνικος.

Γενικότερα τον τελευταίο καιρό όλο και περισσότερα άτομα (και κυρίως άτομα που αξίζουν!) σκέφτονται να εγκαταλείψουν τη χώρα και να... "φυγαδευθούν" στο εξωτερικό. Για να πω την αλήθεια και εγώ παλαιότερα, όταν δεν ήταν και τόσο "in" το να φύγεις στο εξωτερικό έλεγα πως κάποια στιγμή θα έφευγα από την Ελλάδα. Από την Ελλάδα της λαμογιάς, του βολέματος, της Ελλάδας που απώτατος στόχος όλων ήταν η είσοδος στο δημόσιο. Της Ελλάδας που με λίγα λόγια χρεοκόπησε πριν ένα περίπου χρόνο. Δεν ξέρω αν είμαι κακός, αλλά αυτή την άτυπη χρεοκοπία τη χάρηκα αφού σε αυτην εγώ στήριξα πολλές ελπίδες για αλλαγή νοοτροπίας και παραγωγικού προτύπου της χώρας. Ή θα τα καταφέρουμε όλοι μαζί, ή πολύ απλά θα οδηγηθούμε στην καταστροφή. 

Πραγματικά κατανοώ τη θέληση αρκετών να φύγουν από τη χώρα γιατί στο εξωτερικό η οικονομική κατάσταση ίσως να είναι καλύτερη, η αποδοχή της διαφορετικότητας μεγαλύτερη κ.ο.κ. αλλά πιστεύω πως δεν πρέπει να φυγομαχήσει η σιωπηρή (και παραγωγική) πλειοψηφία για άλλη μία φορά. Αν για άλλη μία φορά τα πιο μορφωμένα, παραγωγικά και προοδευτικά άτομα αποφασίσουν να αποχωρίσουν, τότε το μόνο σίγουρο είναι πως η σημερινή κατάσταση όχι μόνο δε θα βελτιωθεί (σε όλους τους τομείς) αλλά η κατάσταση θα πάει 20 με 30 χρόνια πίσω. Η κοινωνία θα γίνει ακόμη περισσότερο εθισμένη στο βόλεμα και το ρουσφέτι, η κοινωνία θα συντηρικοποιηθεί ακόμη παραπάνω (αφού το φταίξιμο για όλα τα κακώς κείμενα στο διαφορετικό -μετανάστες, ομοφυλόφιλους κτλ- ρίχνεται πάντα) και απλά η χώρα θα καταδικαστεί σε έναν αργό αλλά βέβαιο θάνατο...

17 σχόλια:

  1. "Δεν ξέρω αν είμαι κακός, αλλά αυτή την άτυπη χρεοκοπία τη χάρηκα αφού σε αυτην εγώ στήριξα πολλές ελπίδες για αλλαγή νοοτροπίας και παραγωγικού προτύπου της χώρας"

    Όλοι αυτό ελπίσαμε, αλλά δεν βλέπω να επιβεβαιώνονται οι ελπίδες μας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. έχει καταντήσει λίγο κουραστικό με τις αδερφές που θέλουν όλες να πάνε Λονδίνο επειδή εκεί νομίζουν πως θα βρουν τον πρίγκιπα με το άσπρο άλογο. Οκ συμφωνώ πως αν τον βρούν, εκέι είναι πολύ πιο εύκολο να ζήσουν μαζί ευτυχισμένοι από ότι εδώ, αλλά κακά τα ψέματα δεν είναι και στο εξωτερικό τόσο καλά όσο κάποιοι θέλουν να νομίζουν. Επίσης, καλή και η φυγή, αλλά έτσι σώζεις το τομάρι σου και μόνο, αφήνοντας πίσω την χώρα στα σκατά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ως πολιτης εξωτερικου εχω να προσθεσω το εξης:
    αν δεν τα βρεις με τον εαυτο σου πρωτα, αν δεν γινεις ολοκληρωμενος ανθρωπος πρωτα οπου και να πας το ιδιο ειναι.(δεν το λεω για σενα, γενικα μιλαω)
    νομιζεις δεν υπαρχουν καταπιεσμενες αδερφες εδω στην ιαπωνια;
    της ντουλαπας γινεται.

    αλλα οπως και να εχει θα στο προτεινα χωρις δευτερη σκεψη, αν εχεις ενα σιγουρο σχεδιο για το εξωτερικο καντην!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. κι εγω θελω να φυγω,και για να ειμαι ειλικρινης,αν και ο mahler εχει ενα δικιο,εγω θα το χαρω να αφησω τη χωρα στα σκατα.Εδω ειμαι πολιτης β κατηγοριας.Ουτε αιμα δε μπορω να δωσω.Μονο αν πω ψεμματα για το σεξουαλικο μου προσανατολισμο.Εδω οσοι πολιτικοι δε μας λενε 'αδερφες' και 'ντιντιδες' ανοιχτα,σιωπουν και αδιαφορουν για να μη χασουν συντηρητικες ψηφους.Εδω δεν εχουμε καμια νομικη κατοχυρωση/αναγνωριση για σχεση η γονεικοτητα.Μεχρι και δουλεια μπορεις να χασεις σε στρειτ υποψηφιο υπαλληλο.
    Οσο για τη γενικη οικονομικη κατασταση και τα εργασιακα δικαιωματα(ποια?χαχαχαχα)ξερετε ολοι..
    Σιγα μη χαραμισω εδω τα νιατα μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @ dimitrisjp

    Η Ιαπωνία δεν είναι μάλλον το κατάλληλο παράδειγμα. α πράγματα για τους γκέι εκεί είναι ακόμα χειρότερα από την Ελλάδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @gsh Η αλήθεια είναι ότι οι ελπίδες μου δεν επιβεβαιώνονται σε ότι έχει να κάνει με την ταχύτητα αλλαγής νοοτροπίας και τρόπου σκέψης, αλλά αν λάβεις υπόψιν ότι τα μμε βομβαρδίζουν τον κόσμο με λαϊκίστικο τρόπο σκέψης που αναπαράγει τέτοιου είδους παλαιολιθικές νοοτροπίες και συμπεριφορές οι αλλαγές κρίνονται μάλλον ενθαρυντικές...

    @mahler Δε μιλάω μόνο για αδερφές, αν και συμφωνώ πως υπάρχει μία πλασματική εικόνα για το τι θα συναντήσουν εκεί! Ακόμη και ετεροφυλόφιλοι την κάνουν πλεόν από την Ελλάδα και το κυριότερο άξια άτομα τα οποία θα έπρεπε να διαπρέπουν εδώ αν όλα ήταν λίγο πιο αξιοκρατικά...

    @dimitris Λέω και σε σένα, όπως και στο mahler, ότι δεν μιλάω αποκλειστικά για gay άτομα. Συμφωνώ απόλυτα πως αν δεν τα βρεις με τον εαυτό σου, οπου και να βρίσκεσαι δεν πρόκειται να αισθανθείς άνετα.

    Βασικά έχω διπλή έξοδο διαφυγής και σύμφωνα με τον παλαιότερο σχεδιασμό, ίσως αυτή τη στιγμή που μιλάμε να ετοίμαζα τις βαλίτσες μου. Αλλά από τη μία το γεγονός ότι από πληροφορίες που έχω από εκεί, η κατάσταση δεν είναι -επαγγελματικά αλλά και γενικότερα- ρόδινη, λέω να παραμείνω στα πάτρια. Πάντοτε μου άρεσαν τα δύσκολα άλλωστε και θα ήθελα να βάλω και γω το λιθαράκι μου στο να αλλάξει έστω και ελάχιστα κάτι σε αυτή τη χώρα. Για να καταλάβεις όσα παιχνίδια μου χάλαγαν πάλευα επί ώρες για να τα φτιάξω έστω και ανεπιτυχώς. Ήξερα τουλάχιστον ότι είχα κάνει ότι ήταν δυνατόν από μέρους μου... ;)

    @glife Thanx

    @aizen Ήσουν και συ ένα από τα άτομα που είχα στο μυαλό μου γράφοντας την ανάρτηση (όπως και τον bloke, καθώς και άλλους που έχουν αναφέρει πως σκέφτονται να την κάνουν).
    Ξέρεις πάντως στο εξωτερικό όλα αυτά που λες ότι έχουν κατοχυρωθεί δεν ήρθαν μέσα σε μια μέρα ούτε χωρίς κόπο. Καποιοι πάλεψαν και τα κατάφεραν. Μήπως θα πρέπει να παλέψουμε να κάνουμε τη χώρα μας λίγο καλύτερη, έστω και χαραμίζοντας ένα μικρό κομμάτι από τα νιάτα μας, έστι ώστε η ζωή των ελλήνων ομοφυλόφιλων σε 20 χρόνια να είναι -σχεδόν- το ίδιο εύκολη/δύσκολη όσο και των ετεροφυλόφιλων? ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Γιατι?Σε καθε μορφης επαασταση οι αγωνιστες ειναι τα κοροιδα που χαραμιζουν τη ζωη τους για δικαιωματα που θα χαρουν αλλοι.Δες τους αγωνιστες του '21-ολοι στη ψαθα πεθαναν,οσοι επεζησαν των πολεμων δηλαδη.Σορι,αλλα δεν ειμαι τοσο αλτρουιστης(=κοροιδο).Vive la metanasteussie!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @aizen Αφού θα φύγεις που θα φύγεις κράτα μου ένα μικρό δωματιάκι, εκεί στα ξένα... Που ξέρεις μπορεί να μου χρειστεί! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. οκ.θα κοιταξω το σπιτι που θα'βρω να χει κελαρι,η τουλαχιστο κανα μπουντρουμι της προκοπης!χαχααχχαχαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Μπουντρούμι, ε? Δεν είμαι και πολύ του bdsm, αλλά για σένα θα την κάνω την εξαίρεση! lmfao

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Άκουσα το ονοματάκι μου και είπα να παρέμβω. :)

    Πολύ ενδιαφέρον το θέμα που άνοιξες. Καταλαβαίνω αυτό που λες, ωστόσο και εγώ δεν είμαι σε θέση να μείνω στην Ελλάδα και να παλεύω επ' αόριστον μπας και αξιωθούν να μου δώσουν τα στοιχειώδη δικαιώματα και παράλληλα να έρχομαι καθημερινά αντιμέτωπος με νοοτροπίες που μου φέρνουν αναγούλα. Δεν ξέρω αν είναι εγωιστικό εκ μέρους μου, αλλά πραγματικά δεν έχω τη δύναμη να το κάνω.

    Ο mahler έχει δίκιο σε αυτό που λέει. Πράγματι δεν πρέπει να μυθοποιούμε το εξωτερικό. Όπως έχω αναφέρει στο παρελθόν, ένα πολύ κοντινό μου πρόσωπο ζει σε χώρα του εξωτερικού και μάλιστα επισκέπτομαι τη συγκεκριμένη χώρα περίπου μία φορά το χρόνο. Επομένως είμαι σε θέση να γνωρίζω σε κάποιο βαθμό την κατάσταση που επικρατεί έξω και μπορώ να πω ότι πουθενά η ζωή δεν κυλά απροβλημάτιστα, ούτε η φυγή είναι πανάκεια. Αν είσαι μίζερος και σκατόψυχος στην Ελλάδα, δε μπορείς να περιμένεις ότι έξω θα γίνουν θαύματα. Ωστόσο είναι γεγονός ότι στο εξωτερικό απουσιάζουν πολλά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ένας ομοφυλόφιλος στην Ελλάδα, ενώ παράλληλα απουσιάζουν και πολλές από τις σιχαμερές νοοτροπίες που έχουμε εδώ κάτω. Προσωπικά θα έφευγα έξω είτε ήμουν γκέι είτε όχι. Η ομοφυλοφιλία μου παίζει μεν σημαντικό ρόλο στην επιλογή μου, ωστόσο δεν είναι ο μόνος παράγοντας.

    Δυστυχώς μάγκες δεν την παλεύω εδώ στην Ελλάδα...

    ΥΓ: Η εκπομπή του Θεοδωράκη φαίνεται πολύ ενδιαφέρουσα, θα τη βάλω να τη δω τώρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. αν ημουν 23 θα φευγα και γω, οχι τοσο για την ομοφυλοφιλια και την κατασταση στην χωρα οσο , κυριως για την γενικη κατασταση
    ολοι μας δουλευουν , δεν υπαρχει φως στο τουνελ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Εγώ πάλι δοκιμάζω τις αντοχές μου στην Ελλάδα δυο τρία χρόνια ακόμα.

    Βασικά οι μόνες κερδισμένες βγαίνουν οι χώρες του εξωτερικού που λαμβάνουν όλο το υγιές μορφωμένο και παραγωγικό κομμάτι της Ελλάδας και πίσω το μόνο που μένει είναι η θείτσα της Εκκλησίας και το Λαος.Θα παει σκατά η χώρα και η δουλειά θα βγαίνει μόνο με μετανάστες και βαριεστημένους δημοσιους υπαλληλους.

    Ευβοιάκι μην ξαναπιάσεις στο στόμα σου το bdsm θα έχουμε κακά ξεμπερδέματα :P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. @bloke Και καλά έκανες που παρενέβης!
    Όπως και να έχει κατανοώ το πως νιώθεις (και νιώθετε γενικότερα όσοι θέλετε να φύγετε!) αφού και εγώ το ίδιο αισθανόμουν μέχρι πριν κάποια χρόνια, αν όχι μήνες. Έλα όμως που με πιάνει το πείσμα μου και δε θέλω να δω αυτή τη χώρα να σαπίζει κι άλλο (ή έστω να σαπίζει χωρίς εμένα ;P).

    Farewell λοιπόν και σε σένα καλέ μου bloke! Όπως είπα και στον aizen, μην ξεχάσεις να κρατήσεις ένα μικρό (έστω κι ανήλιαγο) δωμάτιο για μένα just in case...

    @ασωτος Ως αιώνια (συγκρατημένα) αισιόδοξος θα ήθελα να πιστεύω πως υπάρχει φως στο τούνελ. Εν ανάγκη θα ανάφουμε μια λάμπα πετρελαίου!
    Και γω πάντως παλαιότερα το ίδιο έλεγα. Ότι στην ηλικία που βρίσκομαι σήμερα, δε θα ήμουν στην Ελλάδα. Και γω για τη γενική κατάσταση. Ούτως ή άλλως δεν είχα αποδεχτεί ότι ήμουν gay, οπότε δεν συνέτρεχε κανένας άλλος λόγος...

    @stewie Και γω σε αυτήν ακριβως τη φάση βρίσκομαι. Δίνω περιθώριο στην κατάσταση να αρχίσει να βελτιώνεται για 2-3 χρόνια. Αν αντί να βελτιώνεται η κατάσταση αρχίζει να μοιάζει λόγω συντήρησης και διαφθοράς περισσότερο με χώρα της κεντρικής Αφρικής, έχετε γεια...

    Σε ότι έχει να κάνει με τις άλλες χώρες που βγαίνουν κερδισμένες είναι προφανές! Ούτως ή άλλως οι άλλες χώρες μαζεύουν τους άξιους ανθρώπους ασχέτως καταγωγής και δεν τους διώχνουν όπως εμείς ακόμη κι αν είναι "ντόπιοι"...

    Καλώς καμάρι μου! Πάω πάσο! Όπως τη βρίσκει ο καθένας... :P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Δεν είμαι σίγουρος αν συμφωνώ μαζί σου ή όχι.

    Να κάτσει κάποιος να "υπερασπιστεί" μια χώρα που δεν κάνει ΤΙΠΟΤΑ γι' αυτόν, για ποιο λόγο; Για την "ιδέα"; ΟΚ, μέχρι εκεί να συμφωνήσω.

    Υπάρχει όμως κόσμος στα 30 που έχει σπουδάσει, έχει δουλέψει για χρόνια και έχει υπηρετήσει τη "μαμά πατρίδα". Επειδή λοιπόν κάποιοι κατάκλεψαν το κράτος και έφεραν τη χώρα στο άθλιο σημείο που είναι, θα πρέπει 2-3 γενιές είτε να ψάχνουν αιωνίως δουλειά, είτε να κάνουν κάτι διαφορετικό από τις σπουδές τους και να δουλεύουν 10ωρα για 600 ευρώ! Και να πληρώνουν με το "έτσι θέλω" κρατική ασφάλιση ξέροντας πως τα ταμεία είναι άδεια και δε θα πάρουν ΠΟΤΕ σύνταξη. Για ποια "ιδέα" να κάτσουν αυτοί στην Ελλάδα;

    Αν και φύσει αισιόδοξος, στο συγκεκριμένο θέμα τα βλέπω μαύρα. Κι αν φύγω σε ένα-ενάμισι χρόνο, δε θα είναι επειδή δεν έχω δύναμη να παλέψω, θα είναι επειδή θέλω ένα σκοπό. Να ξέρω για ποιο γαμημένο λόγο παλεύω! (sorry κι όλας)

    Την καλησπέρα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Μην τρελαίνεσαι! Εδώ καλά-καλά δεν είμαι εγώ σίγουρος ότι συμφωνώ μαζί μου... ;)

    Αν ο οποιοσδήποτε αισθάνεται πως έχει προσπαθήσει και δεν τα έχει καταφέρει εδώ, είμαι απόλυτα σύμφωνος με το να φύγει. Είναι πολύ πιθανό άλλωστε να είμαι και εγώ ένα από αυτά τα άτομα σε λίγα χρόνια... Απλά να γίνεται πρώτα η προσπάθεια. Γιατί στην περίπτωση του Ανδρόνικου πχ, μιλάμε για ένα παιδί 17 χρονών που πριν καλά-καλά ενηλικιωθεί θα φύγει...

    Επίσης τα πράγματα δεν είναι ακριβώς ονειρικά στο εξωτερικό. Πράγματα που εφαρμόζονται σήμερα στην Ελλάδα και εξαιτίας τους αποκαλείται η πολιτική ηγεσία ως "ανάλγητη" εφαρμόζονται πολλά χρόνια τώρα στο εξωτερικό και παρά ταύτα όλοι εκεί θέλουμε να πάμε. Ακόμη να μην ακούσω το μύθο περί μεγάλων μισθών στο εξωτερικό, γιατί από τη μία οι ώρες εργασίες είναι συχνά ακόμη και διπλάσιες και στις περισσότερες των περιπτώσεων μιλάμε και για εξωπραγματικές τιμές ενοικίων σε σχέση με την Ελλάδα (που τις περισσότερες φορές ένα σπιτάκι υπάρχει ούτως ή άλλως).

    Καλησπέρα 2u2!

    ΑπάντησηΔιαγραφή